Jesienne ciasto śliwkowe z bezową chmurą

Póki jeszcze są i kuszą smakiem, robi się z nich wiele przetworów. Mam na myśli śliwki. Obrodziły w tym roku szczególnie. I to na szczęście dla nas. A to zobowiązuje. Bo jak tu patrzeć, kiedy te pyszne owoce leżą i proszą... zróbcie coś z nami:)  Tak więc kierując się głosem od śliwek płynącym upiekłam ciasto, które jest najsmaczniejsze, najłatwiejsze a do tego najładniejsze z ciast śliwkowych jakie zrobiłam. Ale ja tak zawsze mówię przy każdym, kolejnym wypieku.

Ale co tam moja ocena. Lepiej jeśli ocenę pozostawię Wam Kochani. Ja tylko powiem, że jest baaaardzo smaczne J

 

(tortownica średn 27 cm)

 

 

Składniki:

1 kg wypestkowanych śliwek (węgierki)

200 g masła lub margaryny

400 g cukru drobnego kryształu

300 g mąki pszennej, tortowej przesianej

6 jajek

7 łyżek gęstej, kwaśnej śmietany

2 łyżeczki proszku do pieczenia

1 mały cukier wanilinowy

odrobina soli

Ponadto do śliwek:
3 łyżki cukru
1/2 opakowania galaretki cytrynowej

 

  

Wykonanie:

Żółtka oddzieliłam od białek. W mikserze utarłam do białości żółtka z połową ilości cukru i cukrem wanilinowym. W trakcie miksowania dodałam masło i śmietanę.

Do masy jajecznej wsypałam mąkę zmieszaną z proszkiem do pieczenia. Wymieszałam delikatnie, aby wszystkie składniki się połączyły.

 

 

Piekarnik nagrzałam do 180 °C.

Dno tortownicy wysmarowałam masłem i wyłożyłam papierem do pieczenia.

Masę jajeczną przełożyłam do tortownicy i wstawiłam do piekarnika na 25 minut.

Do białek dodałam odrobinę soli i ubiłam sztywną, zwartą i lśniącą pianę. Pod koniec ubijania wsypywałam partiami pozostały cukier.

 

Śliwki pokroiłam wzdłuż na 4 części. Wrzuciłam do rondla z grubym dnem, wsypałam 3 łyżki cukru i podgrzałam chwilę  na średnim, gazie. Wymieszałam. Kiedy śliwki puściły sok, odcedziłam na durszlaku i przełożyłam z powrotem do rondla. Wsypałam galaretkę i wymieszałam.
Ciasto po upieczeniu wyjęłam z piekarnika i pokryłam całą jego powierzchnię śliwkami. Na wierzchu rozłożyłam pianę z białek, które utworzyły piękną chmurę.

 

Wstawiłam ponownie do piekarnika i piekło się do czasu, aż brzegi bezy nabrały złocistego koloru.

 

Wyłączyłam piekarnik i pozostawiłam ciasto przy uchylonych drzwiczkach, aż beza wyschła zachowując swój kształt.

Ciasto pozostawiłam do następnego dnia. Najlepiej jak dobrze przestygnie, wówczas lepiej się kroi.

 

Kolejne smaczne ciasto. Ta chmura z bezy była atrakcją wzrokową a samo ciasto było rozkoszą dla podniebienia. Jeśli chcecie też smakować takie ciasto, życzę SMACZNEGO! Krys

Witaj! Dziękuję za odwiedziny na moim blogu. Będzie mi miło, jeśli zostawisz komentarz, Krys