Jubileuszowy tort z kremem kawowo-śmietankowym

Jak ten czas leci!!!  Już 3 lata jestem z Wami i dla Was.

Kochani,  mój blog powstał dokładnie 3 lata temu. Kiedy minęła pierwsza rocznica nie spodziewałam się, że będzie druga... a o trzeciej to już nawet nie myślałam.

A jednak jest trzecia rocznica, bo jesteście Wy. Mój blog istnieje dzięki Wam.

Przez ten czas doczekał się ponad 4 mln odsłon. Dziękuję że tutaj zaglądacie, że komentujecie moje posty, bo właśnie min. te komentarze są dla mnie motorem napędowym do dalszego bogowania.

Dzisiaj na ten jubileusz specjalnie przygotowałam tort, którego recepturę wmyślałam podczas jego tworzenia. Może się wydawać skomplikowana i długa, ale inaczej się nie dało. Tort musiał być smaczny i musiał się jakoś prezentować. W końcu to tort jubileuszowy. To tort dla szczególnych gości. Dla Was, moich wiernych czytelników

 tortownica średn.  26 cm

 

Składniki na biszkopt:

6 jajek o temperaturze pokojowej

140 g cukru

1 łyżka cukru waniliowego

110 g mąki pszennej tortowej

2 łyżki kakao

2  łyżeczki proszku do pieczenia

4 łyżki oleju rzepakowego

 

Składniki na krem kawowy:

750 ml mleka

2 łyżki kawy rozpuszczalnej

2 opakowania budyniu śmietankowego

2 łyżki kawy cappuccino waniliowe

350 g masła

4 łyżki cukru pudru

1 łyżeczka ekstraktu waniliowego

¼ łyżeczki spirytusu

Składniki na krem śmietankowy:

500 ml zimnej śmietany kremówki  (30%)

2 łyżki cukru pudru

sok z cytryny

1 łyżka żelatyny

Składniki na poncz:

¾ szklanki wody

1 łyżka cukru

1 łyżeczka spirytusu

sok z połowy cytryny

 

Wykonanie biszkoptu:

Do misy miksera wsypałam cukier i cukier waniliowy. Wbiłam całe jajka i zmiksowałam na bardzo puszysty krem. Miksowałam końcówką do ubijania piany na najwyższych obrotach.

Suche składniki wymieszałam i wsypałam do ubitych jajek, wlałam olej i delikatnie ale dokładnie wymieszałam szpatułką.

 

Piekarnik włączyłam na 180 °C.

Tortownicę wysmarowałam tłuszczem a spód wyłożyłam papierem do pieczenia.

Masę biszkoptową przelałam do tortownicy i wstawiłam do gorącego piekarnika na 50 minut. Najlepiej zrobić test suchego patyczka.

Pięknie się upiekł.

Upieczony biszkopt wystudziłam i wyjęłam z tortownicy.

Przełożyłam na kratkę. Zostawiłam do następnego dnia.

 

Zrobiłam masę do tortu. Najpierw kawową.

W ¾ szklanki mleka rozpuściłam budyń śmietankowy.

Jeśli użyjecie budyń bez cukru to trzeba dodać 2 łyki cukru i wymieszać z proszkiem budyniowym.

Resztę mleka zagotowałam w garnku z grubym dnem, żeby się nie przypaliło.

Kiedy mleko się zagotowało, wlałam przygotowany proszek budyniowy  i nie przerywając mieszania ugotowałam budyń.

Kawę wymieszałam z  niewielką ilością gorącej wody i wlałam do budyniu. Dokładnie wymieszałam i odstawiłam do wystudzenia. Jeśli budyń przykryjecie folią tak, aby stykała się z powierzchnią budyniu nie utworzy się na kożuch. Ja tak właśnie zrobiłam.

Masło utarłam na puch stopniowo dodając  cukier puder.

Nie przerywając ucierania, dodawałam po łyżce wystudzony budyń.

Na koniec wsypałam kawę cappuccino i dodałam spirytus.

Wymieszałam i... krem kawowy gotowy.

Czas na  masę śmietankową:

Żelatynę rozpuściłam w zimnej wodzie, kiedy napęczniała rozgrzałam ją w mikrofalówce, żeby nabrała płynnej konsystencji. Wystudziłam.

Śmietanę ubiłam na puch dodając pod koniec cukier puder i stopniowo sok z cytryny.

Żelatynę wymieszałam z  łyżką ubitej śmietany i przelałam do pozostałej śmietany. Delikatnie wymieszałam, żeby się dobrze składniki połączyły.

Biszkopt przekroiłam na 3 krążki.

Jeden krążek położyłam na paterę, skropiłam ponczem i rozsmarowałam na nim  połowę masy kawowej.

Przykryłam drugim krążkiem biszkoptu, nasączyłam ponczem i rozsmarowałam na nim połowę masy śmietankowej. Wygładziłam.

Na koniec położyłam ostatni, trzeci krążek. Skropiłam ponczem i samą górę pokryłam resztą masy kawowej.

Pozostałą masą śmietankową posmarowałam boki tortu.

Pozostało tylko udekorować mój tort.

W tym momencie zawsze mam dylemat. Nigdy nie wiem jak mój tort będzie wyglądał. Pomysły przychodzą mi głowy w trakcie upiększania.

Moje torty rzadko dekoruję masą. Wolę, żeby były delikatniejsze w smaku. Sam środek ma tyle pyszności, dlatego wolę, żeby dekoracja była lekka. Jak Wam się podoba? 

Jeśli ten tort Was zainspiruje i kiedyś zrobicie taki lub podobny, zapewniam że Wasz trud się opłaci a goście poproszą o dokładkę.

Polecam ten tort na imieniny, na urodziny... albo po prostu na niedzielę. Życzę SMACZNEGO! Krys

Mój tort zabrałam do Przesieki (w Karkonoszach), gdzie wspólnie z naszymi przyjaciółmi został zjedzony... do ostatniego okruszka :)

Dziękuję za odwiedziny na moim blogu. Będzie mi miło, jeśli zostawisz komentarz...