Isla flotante, czyli pływające wyspy bezowe w kremie waniliowym

Isla flotante to argentyński deser, którego  rodowód wywodzi się  z Francji.

Kiedy zobaczyłam ten przepis w jakieś starej gazecie, od razu postanowiłam zrobić ten deser  na szczególną okazję.  Poszperałam jeszcze w necie i właściwie nie znalazłam nic nowego na temat  tego deseru. Wyczytałam jedynie w komentarzach, że bezy po połączeniu się z kremem waniliowym nie zachowują swojej w miarę sztywnej struktury, co wygląda niezbyt apetycznie.

Trzeba było coś zmienić. Zrobiłam bezy opierając się o mój przepis na Pavlową, którą pokazałam tutaj.

To była dobra decyzja. Bezy upiekły się doskonale a reszta, czyli mus i krem wpasowały się do całości

Składniki na bezy:

5 białek ze świeżych,  dużych jajek

230 g cukru

2 płaskie łyżeczki mąki ziemniaczanej

1 łyżeczka soku wyciśniętego z cytryny

   

Składniki na mus czekoladowy:

110 g gorzkiej czekolady

160 ml kremówki (30%)

80 ml kremówki tortowej (36%)

50 g małych bezików (dekoracyjnych)

  

Składniki na krem waniliowy:

5 żółtek

100 g  cukru

330 ml kremówki  (30%)

1 łyżeczka ekstraktu z wanilii

Wykonanie:

Najpierw zajęłam się zrobieniem małych bezików:

Białka ubiłam w mikserze (z końcówką do ubijania piany) najpierw na małych obrotach miksera, a potem stopniowo zwiększałam aż piana stała się zwarta i sztywna.

Zmniejszyłam obroty miksera i porcjami wsypywałam cukier, dodałam mąkę oraz sok z cytryny, cały czas miksowałam na wolnych obrotach do uzyskania lśniącej i gładkiej masy.

Sok z cytryny dodany podczas ubijania piany powoduje, że beza będzie po upieczeniu krucha na zewnątrz i wilgotna w środku.

 

Na papierze do pieczenia odrysowałam od szklanki okręgi o średnicy 6,5 cm.

Piekarnik włączyłam na 180 °C (termoobieg).

Ubitą na sztywno pianę wykładałam łyżeczką na narysowanych na papierze okręgach. Utworzyłam okrągłe kopczyki, a następnie za pomocą małego nożyka formowałam bezy rozciągając je  na boki i ku górze.

Trzeba uważać, żeby nie wyjść poza okręgi.

Na wierzchu zrobiłam niewielkie wgłębienia.

Blaszkę wstawiłam do piekarnika i po 5 minutach zmniejszyłam temperaturę do 120 °C. Bezy zostawiłam do pieczenia na 1,5 godziny.

W międzyczasie, po godzinie zmniejszyłam temperaturę do 100 °C.

Zachowując właściwą temperaturę pieczenia bezy się nie spieką i zachowają  piękny jasny kolor.     Bezy mają  się raczej suszyć w piekarniku.

Po zakończeniu pieczenia/suszenia  uchyliłam drzwiczki piekarnika i pozostawiłam blaszkę z bezami do wystudzenia.

Następnie wyjęłam blaszkę,  bezy przełożyłam na  kratkę.

Kiedy bezy stygły, zajęłam się wykonaniem musu czekoladowego.

Śmietankę (30%)  rozgrzałam w rondelku. Gorącą  wlałam do połamanej w kostkę czekolady. Wymieszałam, żeby się czekolada rozpuściła. Odstawiłam na pól godziny do wystudzenia.

Zmiksowałam małe beziki na drobne cząstki.

Kremówkę (36%) ubiłam na puch i wymieszałam  z  rozpuszczoną w śmietance czekoladą i zmielonymi bezikami. 

Wszystko dokładnie wymieszałam.  Powstał puszysty krem czekoladowy.

Mus  przełożyłam do szprycy i napełniłam nim bezy. Gotowe wstawiłam do lodówki na około godzinę.

Teraz czas, żeby zrobić waniliowy krem.

Żółtka ubiłam z cukrem na puszystą masę.

Śmietanę zagotowałam z ekstraktem waniliowym. Gorącą wlewałam małym strumieniem do jajek cały czas mieszając. Następnie wszystko przelałam z powrotem do rondelka, wstawiłam na mały gaz i mieszałam do momentu, aż krem zaczął gęstnieć. Zestawiłam z gazu. Trzeba uważać, żeby się krem nie zagotował. Wystudziłam.

 

Na talerzyki wlałam krem waniliowy i układałam na nim bezy z musem czekoladowym.

Wyglądały jak pływające bezy udekorowane owocami.

Zapewniam Was, że tym deserem zaskarbicie sobie serca Waszych gości. U mnie zniknęły w oka mgnieniu. Więcej nie ma co reklamować. Jest obłędnie pyszny J Spróbujcie.... Życzę SMACZNEGO! Krys

Dziękuję za odwiedziny na moim blogu. Będzie mi miło, jeśli zostawisz komentarz...